Zo zie je maar weer: als je het CQ biedspel wil winnen, moet je die eindzege gewoon lekker gaan manifesteren!

Ik vind het wel mooi dat er buiten Scaroni eigenlijk geen grote uitschieters in mijn team zaten. En dat ze ook alle acht in grote lijnen gedaan hebben wat ik vooraf van ze verwachtte. Bernal en Caruso knokten zich naar een top 10 notering, Groves klom wat minder goed dan gehoopt maar deed het uitstekend in de vlakke sprints, Scaroni kwam traag op gang maar hervond precies op tijd z'n wonderbenen uit het voorjaar, en Tarozzi en De Bondt sprongen om de haverklap mee om punten te sprokkelen in de vlucht. Van Vendrame en Barrenetxea had ik iets meer verwacht, maar uiteindelijk heeft elke renner in mijn achttal zijn steentje bijgedragen. 

Ik heb dit spel al eens eerder gewonnen, in de Tour van '23. Dat was toen een combinatie van een klein beetje kunde en een flinke portie geluk (niemand bood op topfavoriet Vingegaard waardoor ik hem in biedronde 2 probleemloos kon oppikken). In deze Giro was ik meteen klaar na biedronde 1, wat dus betekende dat ik met een team vol eerste keuzes op pad ging. Daardoor voelt het dit keer ook echt als 'mijn' overwinning, in plaats van een toevallige samenloop van omstandigheden. Al moet ik bekennen dat 'Dries de Bondt besluit halverwege de Giro opeens volle bak voor het tussensprintklassement te gaan rijden' niet op mijn bingokaart stond ;)

De strijd met Rabbiej en Maillot bleef heel lang spannend. En als die dekselse Fortunato in etappe 19 nog een keer een solo uit z'n benen had geschud, dan zag de volgorde van ons podium er wellicht anders uit. Uiteindelijk heb ik natuurlijk ook gewoon aardig wat geluk gehad, zowel bij het binnenhalen van al mijn biedingen in ronde 1 als bij het feit dat ze ook alle 8 op hun fiets bleven zitten en consequent bleven doen waarvoor ik ze had aangeschaft.

Arry, dank weer voor de organisatie van dit leuke spel. Het zal jou en Eddie flink wat tijd en energie gekost hebben om die website draaiende te krijgen, hulde daarvoor! Bij deze alvast de bevestiging van mijn deelname aan het Tourspel 😉

Felicitaties aan de winnaars en veel dank aan esims en Arry1338! (Misschien kan het bagagedrager spel ook op de site Youtour gespeeld worden).

Veel dank voor het opnieuw organiseren van dit spel. Gefeliciteerd aan alle winnaars. Veel dank voor alles.

Gefeliciteerd Guido, en Eddie en Arry bedankt voor de organisatie! Ik zie jullie terug in de Tour!

Vanuit de reservepool kwam ik nog tot 2633 punten, wat toch een virtuele 5e plek zou zijn 🙃

Bedankt aan Arry en Esims voor de organisatie, proficiat Guido voor de mooie zege!

Ik had gehoopt om in de derde week nog een aanval te kunnen doen op de eindwinst door Fretin door 3 man te vervangen. Maar helaas ging Quintana niet meer in de aanval en kon Van Uden zijn resultaten van eerder in de Giro niet herhalen.

Wel tevreden dat ik hier wel het bergklassement binnenhaal nadat ik in het bagagedragerspel nipt de duimen moest leggen. Minstens één bergtrui ben ik toch wel aan mijn nickname verplicht 😉

Ik heb m'n vrije woensdagochtend gebruikt om de invloed van die Belachelijke Bergpunten eens te analyseren. Maillot à Pois berekende eerder dat er in de Giro, simpelweg door een afwijkende puntenschaal, ruim 2x zoveel bergpunten worden vergeven als in de Tour. Ik heb daarom in het bergklassement de punten van alle spelers gehalveerd (dus factor x2 in plaats van de huidige x4). Als je die punten dan verrekend met de eindstand, kom je hier op uit:

Het belangrijkste verschil is dat Pier Tol en ZB&GT over Maillot heen zouden wippen naar plek 3 en 4. VincentK maakt de grootste sprong van 18 naar 13, en Bastaix (met Fortunato*) keldert van 12 naar 19. Voor de rest gaat het steeds om winst/verlies van één of twee plekjes.

Die bergpuntenfactor was dus zeker van invloed op ons spel, maar zo héél veel verandert er nou ook weer niet. Uiteindelijk zijn de grote verschillen in de top van ons klassement voornamelijk te wijten aan het atypische bergpunten-koersverloop. Normaliter zie je in de eerste week wat toevallige vluchters om de bergtrui strijden. Dan komen er in week 2 een paar sterke klimmers of doorgezakte AK mannen die er specifiek voor gaan rijden, en dan gaat het in week 3 tussen hen en de sterkste AK mannen die op de slotbeklimmingen punten rapen zonder dat ze daar een specifiek doel van maken.

In deze Giro waren er alleen nauwelijks etappes die bergop finishten. En het was ook wel redelijk uniek dat een potentiële top 10 kandidaat zich vanaf de eerste rit vol op de bergtrui richtte. Waardoor het zowel voor de minder klimmende sprokkelaars als voor de doorgezakte AK mannen geen enkele zin meer had om nog voor die trui te gaan rijden. Uiteindelijk kwam Astana zelfs in de luxepositie dat ze doodleuk plek 2 veilig konden gaan stellen met Scaroni.

Het lijkt mij een prima idee om voortaan in de Giro een lagere factor te hanteren dan in de TdF en Vuelta, puur vanwege de afwijkende bergpuntentelling. Maar verder zou ik persoonlijk niet al teveel conclusies verbinden aan deze Giro.

* edit: Bastaix had natuurlijk Scaroni, niet Fortunato.

Gefeliciteerd Guido! 

@Arry: Bedankt voor de organisatie!

Ik vind eerlijk gezegd de verhouding tussen de punten in de daguitslag vs de overige punten wel erg uit verhouding en daardoor ook niet goed matchend met de cq waarde van de renners. Niet alleen in de Giro overigens.

De vlucht van de dag kan veel meer punten rapen onderweg dan aan de finish (bergpunten, tussensprint, punten voor de vlucht). En nog met een factor.

De nivelleringsactie (meer punten geven aan kleine renners) vanaf vorig seizoen is denk ik qua effect wat doorgeslagen.

En het puntenpotentieel voor de renners is meer onderhevig aan willekeur (wie gaat er voor de bergtrui, wie gaat er veel in de vlucht) zodat er vooraf minder goed op in te spelen is.

De Bondt in het team van Guido is een perfect voorbeeld van bovenstaande situatie. Prima renner maar zou hij meer moeten scoren dan een sprinter die top 10 finisht?

De insteek van dit spel is dat je de renners goed op waarde wil inschatten obv vraag en aanbod, cq waarde en budget. Voorheen werd er volgens mij meer geboden op de renners met een hoge cq waarde dan nu omdat het nu minder interessant is qua puntenpotentieel vs cq waarde. Je kan beter in een paar willekeurige vluchters investeren met een veel hoger puntenplafond (vs cq) dan een dure AKer of sprinter die alleen kan tegenvallen.

Hoe zien jullie dat?

Hey Bode80, nog even een reply op je post. Bedankt voor het meedenken.

Het idee van de mindere hoeveelheid dagpunten ten opzichte van de nevenklassementen is om de punten die behaald worden meer te spreiden. Houdt er ook rekening mee dat er naast de daguitslag ook punten verdiend worden met de puntentruipunten die daaraan vast zitten. Een Olav Kooij die de laatste etappe van de Giro wint blijft dus niet hangen op 50 punten.

Wat betreft de CQ-kwestie gaan we in de Tour een plafond hanteren van 1500 punten. Ofwel, je hoeft nooit meer dan 1500 punten te bieden voor een renner die meer CQ kost dan dat. Daarmee hoop ik dat alle toppers in het spel zullen zitten, maar niet voor de achterlijk hoge prijzen waar ze anders voor hadden moeten gaan. Natuurlijk zal er nu nog steeds overboden moeten worden, en de vraag is dan hoeveel. Hopelijk voorkomt dit dat er renners als Pogacar en Evenepoel niet gekocht kunnen / zullen worden.

Onderstaand heb ik het overzicht van de gescoorde punten per renner wanneer de bergpunten voor x2 ipv x4 waren toegepast. Dat is achteraf gezien (voor de Giro) een betere verhouding naar mijn mening. 

Met dat plafond van 1500 punten is snelheid belangrijk dus wie het eerst komt, het eerst maalt.

INee, het plafond gaat over het maximum aan CQ waarde. Niet dat je maar 1500 maximaal mag bieden. Je kunt Pogacar dus voor 1500 kopen, maar niet voor 1499. Al denk ik niet dat je veel kans maakt als je slechts 1500 bied.

Het gaat dus over een minimum bod van 1500 voor de renners die op de CQ-ranking meer dan 1500 kosten. 

Aha, kun je dan niet beter spreken van een bodemprijs ipv plafond?

Interessante insteek, Arry, benieuwd wat dat gaat geven tijdens de biedrondes.

Op basis van bovenstaand overzicht vraag ik me af of het eindklassement niet een tikkeltje ondergewaardeerd is. Pellizzari bijvoorbeeld die 6e eindigde in de stand (en 2e in het jongerenklassement) eindigt pas als 19e in dit spel. O.a. achter Tiberi, die een slecht klassement reed, maar een handvol verre ereplaatsen bij elkaar fietste. Giulio kwam er pas op het einde door (na de opgave van Roglic), maar dat is ook wanneer er het meeste punten uitgedeeld worden voor het AK. Gevoelsmatig vind ik dus dat Pellizzari meer opgeleverd zou moeten hebben dan Tiberi. (Beiden zaten in mijn team, dus ik sta geheel neutraal in deze vergelijking 😉)